Finite subunitals of the Hermitian unitals

نویسندگان

چکیده

Abstract Every finite subunital of any generalized hermitian unital is itself a unital; the embedding given by an quadratic field extensions. In particular, with one (i.e., it originates from separable extension).

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

Hermitian unitals are code words

We show that a unital in PG(2, q) is Hermitian if and only if it is in the code generated by the lines of PG(2, q). This implies the truth of a conjecture made by Assmus and Key.

متن کامل

Unitals in Finite Desarguesian Planes

We show that a suitable 2-dimensional linear system of Hermitian curves of PG(2, q2) defines a model for the Desarguesian plane PG(2, q). Using this model we give the following group-theoretic characterization of the classical unitals. A unital in PG(2, q2) is classical if and only if it is fixed by a linear collineation group of order 6(q + 1)2 that fixes no point or line in PG(2, q2).

متن کامل

buckling of viscoelastic composite plates using the finite strip method

در سال های اخیر، تقاضای استفاده از تئوری خطی ویسکوالاستیسیته بیشتر شده است. با افزایش استفاده از کامپوزیت های پیشرفته در صنایع هوایی و همچنین استفاده روزافزون از مواد پلیمری، اهمیت روش های دقیق طراحی و تحلیل چنین ساختارهایی بیشتر شده است. این مواد جدید از خودشان رفتارهای مکانیکی ارائه می دهند که با تئوری های الاستیسیته و ویسکوزیته، نمی توان آن ها را توصیف کرد. این مواد، خواص ویسکوالاستیک دارند....

Hermitian Function Fields, Classical Unitals, and Representations of 3-dimensional Unitary Groups

We determine the elementary divisors, and hence the rank over an arbitrary field, of the incidence matrix of the classical unital.

متن کامل

Some Characterizations of Finite Hermitian Veroneseans

We characterize the finite Veronesean Hn ⊆ PG(n(n + 2), q) of all Hermitian varieties of PG(n, q2) as the unique representation of PG(n, q2) in PG(d, q), d≥n(n+2), where points and lines of PG(n, q2) are represented by points and ovoids of solids, respectively, of PG(d, q), with the only condition that the point set of PG(d, q) corresponding to the point set of PG(n, q2) generates PG(d, q). Usi...

متن کامل

ذخیره در منابع من


  با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ژورنال

عنوان ژورنال: Journal of Geometry

سال: 2022

ISSN: ['0047-2468', '1420-8997']

DOI: https://doi.org/10.1007/s00022-022-00636-4